De linkerhand

je linkerhand

In je linkerhand houd je je steelbar. De steelbar zit geklemd tussen je duim en je middelvinger. Met je wijsvinger druk je de steelbar op de snaren. Je middelvinger en je pink rusten op de snaren achter de steelbar en dempen deze af, zodat er geen resonantie ontstaat door het meetrillen van de snaren achter je steelbar. Door de steelbar over de snaren naar de verschillende posities te schuiven krijg je steeds een andere toonhoogte. Het gebruik van je voet- en kniepedalen in combinatie met het verschuiven van je steelbar (slide) maken je verschillende akkoorden. Het G-akkoord bijvoorbeeld is te vinden in de 3^e positie, zonder pedalen. Je vindt ditzelfde akkoord ook door je steelbar naar de 6^e positie te schuiven, in combinatie met je A-pedaal en je F-pedaal. Ook kun je de steelbar boven de 10^e positie leggen en met gebruik van je A+B pedaal krijg je ook hier het G-akkoord Je vormt dus ook akkoorden met je linkerhand. Het is daarom geen slecht idee om nog eens even terug te gaan naar pagina 3, waar de chromatische toonladder staat uitgelegd. Probeer deze van buiten te leren, zodat je weet welk akkoord in welke positie te vinden is Een ander belangrijk onderdeel van je linkerhand is de vibrato die je met je steelbar maakt. Een zanger of zangeres heeft een natuurlijke vibrato in zijn/haar stem. Deze stem zal bij het aanhouden van een toon een bepaalde tijd ‘vlak’ zijn, waarna een vibrato in die stem komt. Probeer dit effect te benaderen door met je steelbar langzaam heen en weer te rollen. Om een mooie toon te krijgen moet je de steelbar gecontroleerd gebruiken. Pick eerst je snaar, laat de toon even ‘vlak’ klinken en ga daarna langzaam met je steelbar rollen. Het is belangrijk dat je de steelbar rolt en niet schuift. Behalve in het geval dat je een “shiver” speelt Ik zie af en toe steelgitaristen die zo druk bezig zijn met het snel heen en weer rollen van de steelbar dat ze kramp in hun hand krijgen. Dit is absoluut niet nodig. Doe het gecontroleerd. Het is een belangrijk onderdeel van je toonvorming Ook zie ik vaak bij beginnende steelgitaristen dat als ze hun steelbar verschuiven naar een hogere of lager gelegen positie dat ze de steelbar als het ware meeslepen. De steelbar ligt dan helemaal schuin over de snaren. Ook dit is niet goed voor een mooie toonvorming. Probeer je steelbar ‘haaks’ op de snaren te houden, ook als je moet gaan schuiven. Je zult merken, dat hoe hoger je komt, hoe moeilijker het gaat worden de steelbar recht te houden, omdat er een bepaalde spanning op je linker pols komt.

Ook de afstand tussen de frets (verticale strepen op je fretboard) wordt steeds kleiner zodat het ook steeds moeilijker wordt om een juiste, en dus zuivere toon te spelen. Een ander probleem om je steelbar op de juiste plaats te leggen is de manier waarop je zicht hebt op je fretboard. Als je in een lagere positie bijvoorbeeld de 3^e positie speelt zie je waar de frets zich bevinden onder je steelbar. Als je een aantal posities hoger speelt, bijvoorbeeld boven de 10^e zie je die fretlines vanuit een andere hoek ten opzichte van je steelbar en wordt het dus moeilijker om die steelbar op de juiste plaats te leggen. Ook van belang is dat je de steelbar verticaal beweegt.

Probeer je steelbar ‘haaks’ op de snaren te houden, ook als je moet gaan schuiven. Je zult merken, dat hoe hoger je komt, hoe moeilijker het gaat worden de steelbar recht te houden, omdat er een bepaalde spanning op je linkerpols komt. Ook de afstand tussen de frets (verticale strepen op je fretboard) wordt steeds kleiner zodat het ook steeds moeilijker wordt om een juiste, en dus zuivere toon te spelen. Een ander probleem om je steelbar op de juiste plaats te leggen is de manier waarop je zicht hebt op je fretboard. Als je in een lagere positie bijvoorbeeld de 3^e positie speelt zie je waar de frets zich bevinden onder je steelbar. Als je een aantal posities hoger speelt, bijvoorbeeld boven de 10^e zie je die fretlines vanuit een andere hoek ten opzichte van je steelbar en wordt het dus moeilijker om die steelbar op de juiste plaats te leggen. Ook van belang is dat je de steelbar verticaal beweegt.

Mijn ervaring is dat als je een mooie intro of solo mag spelen je dan zoveel mogelijk het voorste gedeelte van je steelbar gebruikt. Dit geeft je een betere controle over de tonen die je wilt spelen. Als je bv op de 8^e snaar speelt, haal dan de steelbar naar je toe en speel je op de 3^e snaar schuif je de steelbar naar voren. Je middelvinger steekt iets voorbij je bar, en dempt daardoor de snaar die hoger licht. Als je straks alle technieken onder controle hebt, zal blijken dat je linkerhandtechniek een van de belangrijkste onderdelen van het spelen is, omdat je daarmee voor een groot gedeelte je toonvorming bepaalt. Resumé: 1. Je steelbar zit geklemd tussen je duim en je middelvinger2. Je wijsvinger drukt op de steelbar 3. Je ringvinger en pink rusten op de snaren achter de steelbar 4. Houd je steelbar “haaks”op de snaren als je deze verschuift 5. Maak een mooie vibrato door je steelbar te rollen 6. Houd rekening met het zicht op je fretboard 7. Beweeg je steelbar zowel horizontaal als verticaal
Hieronder volgen enkele oefening voor het gebruik van de steelbar. Onderstaand voorbeeld laat alleen snaar 5 zien. Oefen dit op elke snaar Pick alleen de eerste keer en schuif dan je steelbar naar de volgende positie Pick met je duim, met je 1^e vinger en doe de oefening met je 2^e vinger

Houd de steelbar vrij van deukjes. Laat hem dus niet vallen en houd hem goed gepolijst. Ook dit heeft veel te maken met een goede toon

terug naar menu